Upgrade (ارتقا)

۲۰۱۸ | اکشن. ترسناک. علمی-تخیلی | ۱۰۰دقیقه | درجه نمایشی R

کارگردان : Leigh Whannell

نویسنده : Leigh Whannell

بازیگران : Logan Marshall-Green, Melanie Vallejo, Steve Danielsen

خلاصه داستان : مردی به نام گری بر اثر حجوم سارقان همسرش را از دست می دهند و خود نیز فلج می شود. اما با کمک یه چیپ الکترونیکی دوباره توانایی راه رفتن (و قابلیت های بیشتر) پیدا می کند تا بتواند رد سارقان را بگیرد.

[site_reviews_summary title=”میانگین امتیاز اعضای نقد فارسی” assigned_to=”post_id” hide=”bars,rating,summary”]

نقد اعضای نقد فارسی درباره فیلم

[site_reviews_summary title=”میانگین نظرات” labels=”عالی,خوب,متوسط,بد,افتضاح!” assigned_to=”post_id”]

[site_reviews title=”نقد اعضای نقد فارسی” pagination=”ajax” assigned_to=”post_id” id=”jj8k84kj”]

[site_reviews_form assign_to=”post_id” id=”jj8k0t92″ hide=”email,terms”]

خلاصه نظرمنتقدان (امتیاز متاکریتیک ۶۶ از ۱۰۰)

کتی رایف – ای. وی. کلاب (نمره ۷٫۵ از ۱۰)

«وانل» با اولین اثرش به عنوان نویسنده و کارگردان که واقعا کانسپتی اورجینال دارد کوبنده عمل کرده است… در یک فیلم که روند آن همان قدری بلندپروازانه است که داستان آن از روی فرمول عمل می کند. خوشبختانه، اولی تا حد زیادی از دومی پیشی می گیرد، و «ارتقا» را تبدیل به یک اثر تابستانی و ژانر-گسترنده مناسب برای کسانی می کند که از دیدن مقداری (یا بهتر است بگوییم، به میزان زیادی) خون و خونریزی با پاپ کورن خود در سالن سینما بدشان نمی آید.

کلینت وورثینگتن – کانسیکوئنس آو سوند (نمره ۷٫۵ از ۱۰)

انرژی بی حد و حصر «ارتقا» و قدرت کانسپت فیلم بیش از حد کافی است تا این فیلم با مضمون انتقام را تبدیل به چیزی خوشایند و کاملا قابل تماشا بکند.

آیزاک فلدبرگ – بوستون گلاب (نمره ۷٫۵ از ۱۰)

«ارتقا»، دومین فیلمی که «وانل» پشت دوربین آن ایستاده، دوباره یک الگوبرداری درجه یک و تر و تمیز است، این بار یک اثر با تم علمی تخیلی که با تکه‌های فولاد و امعا و احشای انسان تزئین شده، به شکلی افسارگسیخته دوران وحشت «کراننبرگ» را برای عصر جدید بازسازی می‌کند.

کتی والش – سیاتل تایمز (نمره ۷٫۵ از ۱۰)

«ارتقا» یک اثر اکشن – ترسناک سابرپانک وحشیانه، مختصر و مفید و خوش ساخت است که به شکلی بی پروایانه، کوبنده جلوه می‏‏‎کند.

الن شرستل – ویلیج وویس (نمره ۷ از ۱۰)

«ارتقا» مبارزاتی به یاد ماندنی و پررنگ، یک دنیای آخرالزمانی رنگ و رو رفته و جالب توجه و یک راز را ارائه می‏دهد که در ابتدا بسیار ساده به نظر می‎رسد ولی در ادامه مدام در هم می‎پیچد.

فرنک شک – هالیوود ریپورتر (نمره ۷ از ۱۰)

با تلفیق استعاره‌های پادآرمان شهری آشنا با اتفاقات افسارگسیخته منحصر به فرد خود، فیلمسازی با بودجه کم و شکوفایی‌های داستانی نوآورانه، «ارتقا» بسیار بیشتر از آن چیزی که حقش را دارد سرگرم کننده جلوه می‌کند.

درک اسمیث – اسلنت مگزین (نمره ۶٫۳ از ۱۰)

«ارتقا» وقتی بیشترین حد نتیجه بخشی را دارد که آن رابطه عشق و نفرت عجیب و غریب و بامزه میان «گری» و «استم» را دست مایه قرار می‌دهد و آن قضیه را با اکشن حسابی شلوغ و پر زد و خورد خود ترکیب می‎کند، ولی روایت داستانی و روند داستانی که فیلم طی می‌کند رضایت بخش و جذاب نیست.

ایندی وایر (نمره ۵٫۸ از ۱۰)

در پایان کار، این فیلم اکشن به مانند یک اثر موزیکال درجه چندم است، شما احتمالا برای سکانس‌های رقص آن خواهید آمد، و آن‌ها آن قدری خوب هستند که در پایان رضایت خاطر شما را جلب کنند.

مارک جنکینز – واشنگتن پست (نمره ۵ از ۱۰)

اگر این اثر سایبرپانک مبهم، که گاها شبیه به آثار کمدی استرالیایی است قرار بود تا بر اساس کیفیت خودش نامگذاری شود، اسم آن را می‌توانستیم «تقلید» بگذاریم.

دانا شوارتز – انترتینمنت ویکلی (نمره ۴٫۲ از ۱۰)

به عنوان یک فیلم، این معادل سینمایی این به آن در است: متبحر، جذاب حتی، ولی یک قدم به جلو بردارید و از نزدیک به آن نگاه کنید تا همه چیز در هم آمیزد. هیچ دلیلی وجود ندارد که پول پرداخت کنید تا «ارتقا» را تماشا کنید: اگر در هواپیما خواستید تا آن را تماشا کنید و ۶۰ درصد فیلم را هم خواب بودید و متوجه نشدید که چه اتفاقاتی افتاده، نگران نباشید چرا که تماشای همان ۴۰ درصد هم یعنی شما تمام آن را تماشا کرده‌اید.

تصاویر فیلم

جیمز براردینلی (امتیاز ۶٫۲۵ از ۱۰)

«ارتقا»، که شاید بتوان آن را فرزند ناخلف «پلیس آهنی» (Robocop) و «تقاص» (Payback) دانست، آخرین اثر خلق شده از «لی وانل» (Leigh Whannell)، یکی از افراد اصلی پشت صحنه فیلم‌هایی چون «اره» (Saw) و «توطئه آمیز» (Insidious) است. با فاصله گرفتن از آن حاشیه امنیتی که با کار کردن با «جیمز وان» (James Wan) نصیب او شده بود، «وانل» توانسته به خوبی از مقدار کافی خشونت و خون و خونریزی بهره بگیرد تا اجازه ندهد کسی «ارتقا» را با یک فیلم علمی تخیلی جدی‌تر اشتباه بگیرد. به مانند تمامی آثار درجه ب، این فیلم هم در حالی که ریزه‌ کاری‌ها و (برخی اوقات) منطق را کنار می‌گذارد، لحظات خوش و مفرحی را پدید می‎آورد.

آن چیزهای جدی‌تر ممکن است باعث شود تا «ارتقا» با یک داستان پندآمیز و هشداردهنده در مود گستردگی و ارتقای وحشتناک تکنولوژی اشتباه گرفته شود. اگرچه این موضوع در این فیلم هم وجود دارد، ولی حقیقتا پرداخت به آن در این فیلم صرفا در حدی است که یک نقطه شروعی باشد برای ماجراهای یک مرد که تبدیل به یک نابودگر شده تا انتقام مرگ همسرش و جراحات فیزیکی خودش را بگیرد. فیلم برخی استعاره‌های مرتبط با ژانر علمی تخیلی را نیز در خود جای داده، مثل کانسپت کلی تکامل هوش مصنوعی بسیار باهوش، ولی خیلی تمایلی به تحقیق و تفحص در آن‌ها نشان نمی‌دهد، حداقل نه تا وقتی که انسان واقعی در فیلم وجود دارد تا به تعداد حاضران فیلم افزوده شود.

«ارتقا» را نمی‌توان یک استثمار کامل نامید، حداقل نه به شکلی سنتی. چیزی که مثلا در این بین وجود ندارد آن حجم زیاد و بی‌دلیل از برهنگی و سکانس‌های غیراخلاقی است که به شکلی بی‌شرمانه پای ثابت فیلم‌های درجه ب سنتی است و انگار بدون آن نمی‌توانستند اکران شوند. «وانل» این فیلم را با تکیه بر خون، امعا و احشا، و مرگ‌های بسیار خشن ساخته ولی در همین حین سعی کرده تا از بدن‌های برهنه هم دوری بجوید. این حجم از پاکی البته در انحصار صرفا «ارتقا» نیست. من می‌توانم این را برای آثاری که با ایده‌آل‌هایی حساب شده و سطح بالا قدم به بازار می‌گذارند یا آن آثاری که تمام تلاش خود را می‌کنند تا درجه سنی پایین‌تری دریافت کنند درک کنم، ولی «ارتقا» بدون هیچ شک و شبهه‌ای درجه سنی بزرگسال دارد و به شکلی تعمدی از لحاظ فکری در سطحی پایین است.

«ارتقا» در اواخر قرن بیست و یکم جریان دارد. ما با آدم خوب قصه یعنی «گری تریس» (با بازی «لوگن مارشال گرین» (Logan Marshall-Green)) دیدار می‎کنیم، یک فرد سنتی که دوست دارد از دست‌هایش در کار کردن کمک بگیرد. او یک خانه زیبا دارد (که با انواع و اقسام گجت‌ها و تکنولوژی‌های سطح بالا تزیین شده) و همسر او یعنی «آشا» (با بازی «ملانی وایخو» (Melanie Vallejo)) هم همان قدر زیباست. سپس، یک شب، تراژدی آغاز می‌شود. مجرمان از یک تصادف خودرو استفاده می‏کنند، «آشا» را می‎کشند و «گری» را حسابی مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند و او را فلج می‌کنند. خیلی زود، یک دانشمند مرموز به نام «ارون» (با بازی «هریسن جیلبرتسن» (Harrison Gilbertson)) به سراغ او می‎آید و پیشنهادی به او می‎دهد: اگر او حاضر باشد تا در یک تست تحقیقاتی روی یک نوع جدید از مایکرو پردازنده‌ها شرکت کند، به کمک آن شاید بتواند دوباره راه برود. «گری» خیلی زود می‌فهمد که «استم» (با صداگذاری «سایمن میدن» (Simon Maiden) توانایی‌های بیشتری از صرفا دوباره کمک به بازیابی توانایی راه رفتن او دارد؛ آن می‌تواند «گری» را سریع‌تر، قوی‌تر و در یک کلام بهتر کند. و سپس، با استفاده از توانایی‌های جدیدش، او می‌تواند رد «فیسک» (با بازی «بندیکت هاردی» (Benedict Hardie)) را بزند، همان سایبورگی که مسبب قتل «آشا» است، و در این راه می‌تواند برخی از همدستان او را هم از بین ببرد. بر خلاف «کورتز» (با بازی «بتی گابریل» (Betty Gabriel))، همان پلیسی که روی این پرونده کار می‌کند، او نباید نگران پیدا کردن مدارک باشد. با استفاده از قابلیت‌های «استم» و البته توانایی‌های ذاتی خودش، او تبدیل به قاضی، هیئت منصفه و مامور اعدام می‌شود.

اگرچه «وانل» به شکلی بی شرمانه از آغاز «مرد شش میلیون دلاری» (The Six Million Dollar Man) تقلید کرده، ولی بیشتر برای تبدیل «گری» او نیم نگاه اصلی‌اش به «پلیس آهنی» بوده است. به هر حال، بر خلاف فیلم «پل ورهوون» (Paul Verhoeven)، که یک جورایی هجونامه‌ای کمرنگ از نمادها بود، «ارتقا» در رسیدن به اهداف خود سرراست‌تر عمل می‌کند. المان‎‌های فنی تبدیل به ابزار رنگارنگی می‌شوند که برای یک روایت از انتقام و ایجاد عدالت به صورت شخصی با الگوبرداری از دو اثر «تقاص» و «آرزوی مرگ» (Death Wish) لازم است.

«ارتقا» کمی شبیه به «پاکسازی» (The Purge) است از لحاظ بی‎میلی که نسبت به «کند و کاو» واقعی در اتهامات پیرامون هسته مرکزی ماجراهاش دارد، که تصمیم می‎گیرد تا از جالب‌ترین جنبه‌های داستانش صرفا به عنوان یک چاشنی و یک بک گراند کلی استفاده کند. این بدون شک باعث ناامیدی و سرخورده شدن طرفداران سبک علمی تخیلی می‎شود ولی در نهایت نتیجه نهایی تقریبا همان چیزی است که «وانل» به دنبال آن بوده است. «ارتقا» یک هدف شاید کوچک ولی به طور واضح و روشن، از پیش تعیین شده داشته که به صورت کلی می‌تواند با آثاری چون «اره»، «پاکسازی» و «توطئه آمیز» که قبل‌تر به آن‌ها اشاره شد همپوشانی داشته باشد. این فیلم عاری از سلیقه، انسان گریز و ناراحت کننده است – صفاتی که بر اساس انتظارات شما می‌توانند خوب یا بد باشند – ولی در همین حین سرگرم کننده است اگر شما در این حال و هوا باشید که مردی مظلوم را ببینید که به هر کار شنیعی دست می‌زند تا افرادی که مسبب قرار گرفتن او در این تنگنا بوده‌اند را مجازات کند.

مترجم: دانیال دهقانی

نوشته Upgrade (ارتقا) اولین بار در نقد فارسی. پدیدار شد.