بهترین فیلم‌ها درباره سامورایی‌ها
به نقل از کالچرد والچرز، سامورایی ها اغلب به عنوان افرادی که در برابر فساد قیام می کنند ، به تصویر کشیده شده اند. آنها همچنین به عنوان افرادی خبیث، قاتل، تجاوزگر و سایر نقش های پست نیز به تصویر کشیده شده اند. حتی داستان هایی وجود دارد که سامورایی ها در برابر یک دشمن مشترک به هم می پیوندند.
صرف نظر از احساس شما در مورد این فیلم ها، نمی توانید انکار کنید که فیلم های سامورایی در کشورهای فراتر از ژاپن محبوب هستند. فیلم های سامورایی می توانند پیام های عمیق صلح داشته باشند، حتی اگر با خشونت باورنکردنی و فوق العاده محاصره شوند.
در اینجا بهترین فیلم های سامورایی به کارگردانی کوروساوا را معرفی می‌کنیم:
هفت سامورایی، Seven Samurai (۱۹۵۴)
در فیلم هفت سامورایی، توشیرو میفونه (Toshiro Mifune) به عنوان ستاره فیلم در نقش کیکوچیو بازی می‌کند. این فیلم یک حماسه دیدنی و جذاب است و در طول 207 دقیقه قدرت حماسه را نشان می دهد. داستان روی آوردن مستضعفین به قهرمانان، فرمولی است که به نظر می رسد جذابیتی جهانی دارد. به طور خاص ، فیلم هفت سامورایی و برخورد باشکوه و انسانی قهرمان آن باعث الهام بخشیدن به ده‌ها فیلم و بازسازی موارد دیگر شده است.
مطمئنا این اولین داستان سامورایی نیست که به صورت فیلم درآمده است؛ اما با این وجود فیلم هفت سامورایی به کارگردانی Akira Kurosawa ، یک استاندارد را برای آثار سامورایی تعیین می کند. کوروساوا در زمان ساخت، به هزینه های تولید و جدول زمانی که Toho Studios از او خواسته بود، پایبند نبود و آن را افزایش داد. این فیلم سومین اکران پردرآمد در ژاپن در سال اکرانش شد.
سه گانه سامورایی، Samurai Trilogy (۱۹۵۴-۱۹۵۶)
از بازی فراموش نشدنی توشیرو میفونه تا صحنه های دوئل فیلم، موارد زیادی در این مجموعه وجود دارد که ارزش وقت گذاشتن و تماشا را دارد. اگر می خواهید یکی از بهترین های فیلم های توشیرو میفونه را ببینید، حتما سه گانه سامورایی را ببینید. این فیلم 303 دقیقه است؛ شما می توانید آنها را یک به یک تماشا کنید، اما نگذارید مدت زیادی بین تماشای قسمت های آن بیفتد.
سریر خون، Throne of Blood (۱۹۵۷)
سریر خون، یک همکاری خارق العاده دیگر بین توشیرو میفونه ، بازیگر نقش اصلی مکبث و کوروساوا است. قطعا میفونه در این فیلم در یکی از پیچیده ترین و جذاب ترین نقش هایش بازی کرده است.
یوجیمبو، Yojimbo (۱۹۶۱)
یوجیمبو به طور قابل ملاحظه ای احساس آرامش بیشتری نسبت به بقیه کارهای کوروساوا به بیننده می‌دهد. این فیلم هنوز هم دارای تعلیق و برخی از جالب ترین صحنه های مبارزه در فیلمبرداری کوروساواست. اگر می خواهید یک قهرمان اسب سوار که در همه فیلم ها وجود دارد را ببینید، حتما این فیلم سینمایی را مشاهده کنید.
منتقدان سینماهای دیگر به این نوع فیلم ها لقب وسترن اسپاگتی را دادند؛ چون فکر می کنند این وسترن ها در مقابل وسترن های اصیل آمریکایی چیزی نیستند و تولید این فیلم ها را نوعی توهین به وسترن های آمریکایی می دانند.
سانجورو، Sanjuro (۱۹۶۲)
فقط یک سال پس از موفقیت یوجیمبو ، توشیرو میفونه و کوروساوا دوباره با هم متحد شدند تا شخصیت داستان سانجورو را به قلمروی تاریک تری برسانند. در این داستان سانجورو به گروهی از جوانان که می خواهند فساد را از قبیله خود نابود کنند، کمک می کند.
داستان زاتوایچی، The Tale of Zatoichi (۱۹۶۲)
کوروساوا برای مجموعه ای از فیلم ها که به طور مداوم پر از ماجراجویی بودند، قهرمان جذابی خلق کرد. فیلم داستان زاتوایچی بسیار سرگرم کننده است که ناشی از ترکیب ماهرانه شوخ طبعی فیلم و مغالطه های مشترک بین اکثر انسان هاست.
همچنین یک نسخه بسیار خوب از شخصیت زاتوایچی در سال 2003 وجود دارد که به نویسندگی، کارگردانی و بازیگری بیت تاکشی (Beat Takeshi) ساخته شده است.
منبع:culturedvultures
