خروجِ دستِ خالی از هزار توی رمزآلود «شهرک»

یک منتقد در بررسی فیلم سینمایی «شهرک» آن را هزارتویی دانست که منطق آن درست پیش نمی رود.

علی اکبر عبدالعلی‌زاده نویسنده، کارگردان و منتقد سینما در یادداشتی به فیلم «شهرک» ساخته علی حضرتی که در چهلمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد، پرداخت.

متن این یادداشت به شرح زیر است:

«فیلم «شهرک» ساخته علی حضرتی قرار بود یک اثر سینمایی کامل باشد اما در مهمترین عنصر سینمایی یعنی روایت و گره گشایی دچار اختلال است و درنهایت در رمزگشایی داستان به عنوان گره اصلی الکن است.

فیلم «شهرک» دومین فیلم بلند علی حضرتی است. داستان فیلم از این قرار است که نوید جوانی علاقه‌مند به بازیگریست و در تست یک فیلم سینمایی بزرگ قبول می‌شود اما برای پیوستن به این پروژه و رسیدن به آرزوی خود یعنی بازیگر شدن باید شرایط ویژه و تمرین‌های روحی و روانی خارج از عرف گروه بازیگران را در شهرکی ایزوله شده بپذیرد در این رهگذر او با ماجراهایی واقعی همچون مرگ و ازدواج و درگیری و… مواجه می شود.

فیلمساز یک هزار توی رمزآلود را انتخاب کرده و به خوبی به آن وارد می شود ولی دست خالی از آن بیرون می آید و سردرگمی مخاطب را در چرایی ماجرا بی جواب می گذارد.

داستان دیر شروع می شود و به کندی پیش می رود ولی با وجود سوال های بسیار مطرح شده حتی به مخاطب اجازه نمی دهد چیزی را حدس بزند و ادراک کند؛ در فیلم های معماگونه برای جذابیت بیشتر  فیلمساز روایت را طوری پیش می برد که بیننده بخش های غیر مهم داستان را حدس بزند تا با احساس هوشمندی لذت بیشتری از فیلم ببرند. فراتر از این فیلمساز در نهایت روشن نمی کند انگیزه و دلیلش برای چیدمان این هزار تو در قالب یک فیلم در فیلم چیست؟

ابتدا تصور می کنی آدمی پولدار برای زمان مرگ خود دنبال ایجاد خانوده ای جعلی است بعد فکر می کنی قرار است آدم های داستان با این نمایش روان درمانی شوند و در نهایت گمان می بری نوید قرار است مورد نمایش درمانی قرار گیرد تا غم های مشابهی را در واقعیت فراموش کند! اما ماجرا هیچ کدام این ها نیست و اصلا ماجرایی در کار نیست! گویی فیلمساز پاسخ به سوال های مهم را به دلایل ناشناخته مشیت الهی سپرده است.

اشکالات متعدد در منطق داستان هم مزید برعلت می شود که از آن می گذریم. من که واقعا فقط به هوشمندی ساعد سهیلی اعتماد کردم و تا پایان فیلم را تحمل کردم به امید اینکه فرجی در پایان حاصل آید. سهیلی بازیگری است که گزینش گر است و انتخاب های متفاوت خود را به خوبی به سرانجام رسانده اما بی گمان این نقش برایش آورده چندانی ندارد.

دیگر عوامل هم از حرفه ای های سینمای ایران هستند و در تخصص خود به خوبی حاضر شده اند اما دریغ که فیلم از اساس منعقد نمی شود.»